رفیق شعرهایم مرد
تیرداد نصری شاعر جوان موج نواواخر دهه ی 50 شباهت عجیبی با بلینیسکی داشت؛ یعنی اگر قرار
می شد یکی تو این منتقد ها نگران شعر مدرن ما باشد دنبال کسی نگردین، او همان تیرداد نصری بود.
تو هر کجا که سرک می کشید می دید چیزی از جنس شعر است و آن هم شعر با ریشه و مستعد
می رفت و با شاعر گفت و گو می کرد و نظرات خودش را می داد. مهرداد عارفانی و علی شهسواری این ها را خوب می دانند، مهرداد فلاح هم.
ساعت ها، روزها، هفته ها و ماه ها وقت می گذاشت روی شعر یک شاعر دهه ی هفتاد که دو مجموعه شعر « بررشی از ستاره ی هذیانی » و « آن سوی مرز باد» من چاپ شد. گویا قطعه ای از شعر مرا در انجمن ادبی تنکابن می خواند.
به نعل تگرگ تازیده ام / بر خرمن آرزوهای بامدادی خویش
می گفت بچه ها پا شدند، فکر کردند من گفتم این شعر را، بعد گفتم نه بابا این شعر علی رضا پنجه ای است تو کتاب « بررشی از ستاره ی هذیانی » شعر هم در همان دهه ی 70 از بس آن را از رو می خواند تقدیم اش کردم که در وبلاگم چندی پیش آمده بود و دیگر صدای گریه مرا به کوچه سرازیر می کند.
پایگاه رسمی ادبی، رسانه ای و هنری