سرطان دردم است ،چامکی از علی‌رضا پنجه‌یی

کجای این‌همه باران در تو مقدر شد
بگذار این آسمان سیل‌کوب ببارد
غم‌ها آن‌قدر بزرگ شده‌اند
که در شمار نمی‌آیند
۵ آبان ۱۴۰۱

علی‌رضا پنجه‌یی

از پس  هبوط چامک: علی‌رضا پنجه‌یی

هیچ بهشتی طول نمی‌کشد
و نه‌می‌عرضد
به‌ کردارِ آدمی

علی‌رضا پنجه‌یی

با توییدن چامک از: علی‌رضا پنجه‌یی

احساس با توییدن
و از تو فاصله‌ها از به من غریب‌تر

علی‌رضا پنجه‌یی

چامک: آرزو از علی‌رضا پنجه‌یی

آرزو​​​​​​آمین
پرنده‌ی بهشت!
آمین
!
علی‌رضا پنجه‌یی