وداع بامدادي


                             

           رابرت براونينگ

دریا  به ناگاه از گرداگرد دماغه برآمد
و خورشيد از لبه ی كوه ها نگريست
چرا كه بزرگراه طلايي اش
ترسيم شده بود
چرا كه جهان
نيازمند مرداني برای من بود



 آه
                  

                                     لنگستون هيوز

ـ آه!
خداي غبار و رنگين كمونا!
كمكمون كن كه ببينيم
ـ مي دوني كه بي اين همه غبار
رنگين كموني نمي مونه!