خبر شدم که  روح شاعر، خوش نویس و فرهنگی نامور ماسالی زنده یاد فرامرز مسرور ماسالی به آسمان ها پیوست. او انسانی صمیمی بود و چند دهه بود که زخمه بر دل می زد و تالشی و پارسی نیز می سرود. در  دوران دوم یا سوم دبیرستان به عنوان به ترین نمایشنامه نویس با داوری استاد رییس زاده  در سطح آموزشگاه های گیلان یک هفته به اردوی رامسر رفتیم. زنده یاد مسرور به عنوان مربی از سوی آموزش و پرورش استان، ما را همراهی می کرد. کورش جوان روح شاعر کمتر از یک ماه پیش آمد نزدم اداره . از او و بیماری سرطانش گفت  و بلافاصله سبب خیر شد و تلفن همراهش  را گرفت. دقایقی با هم حرف زدیم او مرا تنها به عنوان علی رضا پنچه ای شاعر و روزنامه نگار در خاطر داشت  و به یاد نه آورد علی رضا پنجه ای دبیرستانی را در اردوی رامسر.قرار بود ببینمش که نه شد. کورش پیامکید که تمام شد. برایش نوشتم: اندوه را به چله می نشینیم. باقی بقایتان
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در  زیر  از "وب لاگ شعر تالشی" متن مراسم بزرگ داشت این شاعر فقید شعر تالشی را  برای شناخت بیش تر  روح بلندش برگزیده ایم:

روز جمعه، 17 /10 / 89  ، با حضور گرم جمعي از شعراي تالش و دوستداران استاد مسرور ماسالي، نشستي ادبي در «شركت فرهنگي نقش تالشان» ( فرهنگخانه ی تالش ) در رشت برگزار شد كه در طي آن از تلاش هاي فرهنگي و ادبي استاد مسرور ماسالي تجليل به عمل آمد.
     در ابتداي نشست، آقای آرمين فريدي ضمن سپاسگزاري از مدعوين، برگزاري اين نشست را يك ايده ي جمعي برشمرد و آن را جلسه اي مقدماتي براي برپايي مراسم بزرگداشتي درخور استاد مسرور و ديگر پيشكسوتان فرهنگ و هنر تالش دانست و از اقدامات قانوني براي تغيير نام مجموعه ي «نقش تالشان» به «فرهنگخانه ی تالش» خبر داد. 
     در اين نشست ادبي، فرزاد بختياري، پس از سخنراني كوتاهي در مورد جايگاه ويژه ي استاد مسرور در جنبش فرهنگي و ادبي تالش، چند سروده ي تالشي خود را قرائت كرد. به دنبال آن، آقایان رسول عليزاده ماكلواني، نقي مهر پويا، ياسر كرمزاده، امين رحماني و محمـّد عاشوري با خواندن اشعار تالشي پرشورشان ، فضاي كوچك  مجموعه را مملو از شعر و غزل تالشي نموده و رازناكي سحرآميز زبان، فرهنگ و سرزمين تالش را پيش چشم حضار گستردند.
     همچنين، در اين جلسه، نقي مهر پويا، آرمين فريدي و سهراب ظهيري، خواننده محجوب و محبوب تالش، به اجراي موسيقي حزين و زيباي تالشي پرداختند و حاضران مشتاق، بی ریا گریستند و اشک ریختند.
     بعد از اجرای موسیقی، آرمين فريدي به نمايندگي از جمع، متن تقديرنامه نفيسي را كه توسط شاگردان و دوستداران استاد مسرور تهيه شده بود، قرائت كرد و از نقی مهر پويا ، بختياري و اشكبوس اسرارپوش دعوت كرد تا از سوي جمع، از سرديس (مجسمه سر استاد مسرور ) رونمايي كنند. گفتني است اين سردیس اثر چنگیز اقبالي ست؛ همو كه سرديس شعرايي چون احمدرضا احمدي و شاملو نیز از آثار اوست.
      پس از رو نمايي سرديس، با تقاضا  و اصرار جمع، استاد مسرور به ايراد سخنراني پرداخت و از احساس آرامش عميق خود و اطمينان خاطرش بابت به حركت درآمدن كاروان شعر و ادب و فرهنگ تالش سخن گفت و از راش هاي ستبر امروز شعر و انديشه ی تالش. استاد مسرور در ادامه، شعر معروف «شاعر بيمه ک ... » را خواند كه با تشويق ممتد جمع حاضر همراه بود.
      اين نشست ادبي با تقديم تابلوي تقدير نامه، سرديس و مجموعه ی نفيس شمس تبريزي به استاد مسرور و گرفتن عكس هاي يادگاري با اين معلـّم پيشكسوت و پير فرزانه ی شعر تالشي به پايان رسيد.
      از ديگر حاضران  و همراهان برگزاري اين نشست، مي توان از آقایان بهرام احمدي ،عباس ميره جني ،مازيار اسكندري، بهزاد نيكنام ، مؤمن منفرد، جبار نوروزي، اسماعيل بخشي زاده و ... ياد كرد.
 

متن تقدير نامه ي نشست:

 

پیله خدا نومی نه

 

      استاد فرامرز مسرورماسالی! شمه نوم تالشی شعری شاه بیته و تالشون دیلی چمه سربنده آو، شمه دیل تالشی تیجره گیریه یه و بندی پرمه الاله ،شمه احساس باهاری والیوه یه وختی عشقی کو واین و خزونی دپاجه وقتی حقی را خله کرن .شمه مهربونه کاسه چمی ساحلی کو تالشی کئوئه دریا اسرگه و شمه جاني  کو تالشی کوهن چمه قومی  دردون را گافروئینه . اگه تالشی فرهنگی رواراوری خشک آبه نی امی رایه که زیر     شمه اندیشه آفتاو، سیا زوموستونی وری آو آکردشه وخندیله پشتی شی بیداره چم آبینه تالشی را وسخته روزگاری کوچی کو تالشون ویر وردرونه که مورن سر جیر که ام سر تاریخی روخونی کو خیلی کفا به.

     پیله استاد! اوري جمع آبه نیمونه که  شمه برزی و بلندی کو گف بژنم  که شمه نیازی ندارن اومیمنه بوایم امه روکیمونه و خاک و شمه مولومه کو شیوارریشه دارن چمه وهمه ی تالشون دیلی کو و شمه شعر و دینیا دیشته همیشه را شابازی شی تالشی آسمونی کو دیلون چیروونه و شمه نوم جاودانه خندیله پشتی یه ام سرا کو.

 

                                                             تالشی فرهنگی که 

                                                       و شمه دوستدارون طرفي كو

 

بخشی از منظومه ی « خندیله پشت » - اثر فرامرز مسرور - گویش ماسالی ( تالشی جنوبی )

 

« خندیله پشت »

 

خندیله پشت، اورو چمˇ دیل پـــورَه           یادˇ اشتˇ چـمˇ دیلی را نـــورَه

هیچ نــِـزونوم قیلـَه ناهار یا ســورَه          همی زونوم غـم مˇ نَه هم آخـــورَه

 

خوام تˇ نـَه دردˇ دیل بکرم زیاد

شاید روکـَه تـِه چمˇ دیل بوبو شاد

 

از وب لاگ شاعر:


http://www.masroormasali.mihanblog.com