گزارش حضور هوشنگ ابتهاج ( ه.ا.سایه) در خانه ی فرهنگ گیلان
حدود یک ساعت قبل از تشکیل کارگاه حلقهی شاعران 5 شنبهها همیشهی خانهی فرهنگ گیلان تلفن همراه علیرضا پنجهای مسوول گروه شعر فارسی خانه به صدا در آمد و اباذر غلامی یکی از دوستان سایه گفت، سایه امروز به حلقهی شما میپیوندد، او خلاصهای از کارنامهی خانه را دیده و گفته این برنامهها در آلمان و تهران هم با این کیفیت و کمیت برگزار نمیشود.
او گفت من برنامهی کاری شما را با خود به آلمان میبرم تا دخترم که در این کارهاست از آن استفاده کند.سایه تقریباً با همگی حاضرین عکس یادگاری گرفت و کتابهای خود را برایشان امضاء کرد و با صبر و حوصله به پرسشهای علیرضا پنجهای برای چاپ در نشریهی گیلهوا – ویژهی فرهنگ هنر و ادبیات – دربارهی شعر معاصر، سنت، مدرنیته و آوانگاردیسم پاسخ گفت.
سایه در بخشی از صحبتهای خود گفت از مزایای بد عمر دراز، دیدن مرگِ دوستان و خاطره هاست. او از فضای موجود در عرصهی ادبیات گله کرد. از این که هنرمندان همدیگر را نفی میکنند.
او در ادامه افزود: بین شعر من، کسرایی، شاملو و اخوان فرسنگها فاصله بود اما شعر همه را کپی میکردیم و در محافل مختلف برای دیگران میخواندیم و شعر یکدیگر را مطرح میکردیم و هرگز ادعای گذر از نیما ، شاملو و ... نداشتیم. اما الان این طور نیست. نه در شاعران نه در اهل موسیقی، متأسفانه همدیگر را نفی میکنند
او پس از خوانش شعر توسط شاعران حلقه گفت: عناصر خوبی در شعرها هست اما به جز یکی – دو مورد در این جا، من در کلِ شعر ایران آن تفاوت و سبکی که باید باشد را نمیبینم همه انگار دارند مثل هم مینویسند و بر یک تم.
سایه در پایان گفت: گیلان همیشه با اهمیت بوده و این برنامههای شما در کمتر جای دنیا و ایران به این خوبی تشکیل میشود.