خاطره ی یکی از شاگردان زنده یاد بیژن نجدی
جمعه 19 مرداد 1386 ساعت:1:4 توسط جلوه
سلام دوستان من کمی و تنها کمی برایتان از مرحوم بیژن نجدی می نویسم.من در سال 1366 سال آخر دبیرستان سهروردی لاهیجان شاگرد مرحوم بیژن نجدی بود. برخی از ویژگی هایشان را می نویسم.- بسیار مغرورانه پا به دبیرستان می گذاشت. این غرور حاصل چیرگی ایشان به دروس ریاضیات به ویژه جبر بود.- وی با نعلین آخوندی که زرد متمایل به قهوه ای رنگ بود با عصای زیبایش به کلاس می آمد.- عینکش دو بخش داشت . یکی عادی و دیگری نمره بالا تری داشت . به طوری که فاصله نزدیک را نمی دید.- اگر چه در لاهیجان استان گیلان درس می داد اما اصلا لهجه گیلانی نداشت.- در کلاس ایشان از ابهت وی همه ما می ترسیدیم. با وجود این که درس را می دانستیم اما خدا خدا می کردیم که از ما نه پرسد.- در برخی از کلاسها شوخی می کرد. اما بسیار جدی. یادم می آید که روزی در کلاسمان گفت که برای امتحان رانندگی رفته بود. افسر راهنمایی به ایشان گفت که چپ برود و راست برود و بالای کوه برود و پایین کوه بیاید و .... تا آخر آقای نجدی خسته می شود و می گوید که جریان چیست؟ افسر می گوید که در دوره ی تحصیل دبیر ریاضیاتی داشتند که وی را خیلی اذیت کرده بود و وی چشم به راه بود تا یک دبیر ریاضیات به ایشان بر بخورد و نجدی آن دبیر بخت برگشته یود.... و همه ما خندیدم.- هندسه تحلیلی سال چهارم دبیرستان را بسیار عالی درس می گفت. به راستی چیرگی داشت و در من شور بر می انگیخت.- بسیار سیگار می کشید و ... { نویسنده ی عزیز با اجازه این قسمت چون حق الناس است حذف شد}.- چهره اش در برخی از روزهایی که به کلاس می آمد...{نویسنده ی گرامی این قسمت هم ایضاً} به سیاهی می زد و آن روز بسیار عصبی بود و ....- خیلی مهربان بود و هنوز خنده هایش را با وجود شمار کمشان به یاد دارم.- تا سالها ما نمی دانستیم که ایشان شعرهای نو می گوید- گفته می شد که پدرش از توده ای ها بود که اعدام شد.- تا آخر عمرش در لاهیجان مستاجر بود.- الگوی ما در درس جبر ایشان بود و به راستی که یکی از دلایلی را که من در رشته مهندسی پذیرفته شدم ایشان بود. و پایه ی درستی از درس ریاضیات در ذهنم بر جای گذاشت.- مزارش در شهر لاهیجان است .{ در گورستان جنب آرامگاه شیخ زاهد گیلانیُ معروف به شیخانه ور} یادش به خیر.
پایگاه رسمی ادبی، رسانه ای و هنری