علی رضا پنجه ای


1

راشی

گرگ و میش

تی دونه چوم

نه گرگ – نه میش

برگردان:

راه روستایی

گرگ و میش

دو چشم ات

نه گرگ – نه میش

2

ارسو

          ارسو

                 پوشت

بی پوشت بو

ا دیلی کی بشکنه یی

برگردان:

اشک پشت اشک

بدون پشتیبان بود

این دلی که شکسنی

3

خودا تی نامه دانه

دِ  هی کس!

بی کسانه کس

هی کسانه کسه

برگردان:

خدا نام ات را می داند

دیگر هیچ کس

کسِ بی کسان

کسِ هیچ کسان است

4

بیسام  تی رافا

                           نامویی

بامویی؟

می ناجه بو کی شوون دوبو

برگردان:

چشم به راه ات شدم

نیامدی

آمدی؟

آرزویم بود  که داشت می رفت

5

                                                           جه یونسکو طرف 21 مارس میلادیه روزِ  شعر نام بنائید اه روزِ رِِ ِ  

----- 

وا ایتا کوتا شعر بگم

                           " گیله­ وا"ره

وختی

می چومه دونیایه که

 گرده پرگارِ مانستن

                       خاله  ر ِ 

 برگردان:

                                                  از سوی یونسکو 21 مارس میلادی را روز شعر نام نهاده اند

                                                                                           برای این روز

-----                         

باید شعری کوتاه بنویسم برای "گیله وا"*

وقتی چشمان ام  دنیا ست

که می گردد پرگارسان

                               بر گرد نقطه

--------------------

*نشریه گیلکی زبان که به مدیر مسوولی محمد تقی پور احمد جکتاجی در رشت منتشر می شود

6

اونقدر

دور و نزدیک

                 ناجه دارم

کی او

     کور سو سیتارانم

                        اونه  قد نیده

برگردان:

آن قدر

آرزوی دور و نزدیک دارم

که آن ستاره های کم سو هم

                                     به آن نمی رسند               

دوری

پُر زمات نیه

جه تی ور بوشوم

اما نانم

تقویم مئن

چره طوفان دکفته

برگردان:

دوری

---

دیر زمانی نمی شود

که از کنارت رفته ام

اما نمی دانم چه را

میان تقویم

طوفان افتاده است

اوخان

تی چوم به­ راهم

نانی ا َ دیله مئن

                     تاراف تاراف

سنگ که نیه زئن دره

خُب گوشادن

تی نام ِ کی اوخان داره

برگردان:

پژواک

----

 چشم به راه ات هستم

نمی دانی

میان این دل

بوم بوم

سنگ نیست که دارد می زند

به خوبی گوش دار

نام توست که پژواک می دهد

 

مه ­گیفته­ گی

اوشن­ تر

                          اشن تر

تو مره فاندری

                         من تره

مه­ گیفته­ گی !

امی تشتِِ رسوایی یه

                          کیه که زئن دره

برگردان:

ماه گرفتگی

آن سوی

                این سوی

تو به من می نگری

                           من تو را

ماه گرفتگی!

تشت رسوایی ما را

 کیست که  دارد می زند

رافا

می رافا ایسایی؟

راشی مئن چوم به­ راهَ­م

تو که گوفتی

ایتا مهتاب شبه آیم به­ تی ور

برگردان:

چشم به راه

_____

چشم به راه مانده ای

توی راه روستایی

چشم به راه می مانم

تو که می گفتی

مهتاب شبی 

                 می آیم کنارت

خوشکه دیل

                                    اباذرِ غُلامی صاف ُ سادهِ دیله­ ره

تی دیل خوایه

من که قطره­ ی مه

تی دیله دریا مئن

                      ببارم

نانی جه غورصه

او ابری که انه دیل

                        مره بیگفته­ بو

ا َ دور و زمانه گورخانه مانستن

ا َنه جه ریشه خوشکه کود

برگردان:

دل  خالص

____

                           برای دل بی ریای اباذر غلامی

دل ات می خواهد

من که قطره هستم

میان دریای دل ات ببارم

نمی دانی از غصه

آن  ابری که  دل اش برای ام گرفته بود

چرخ این روزگار

چنان رعد و برق

آن را از ریشه خشک کرد

جغله گی

جو جو

جی جی

چو چو

نانم چی شه ا َ دونه تپه ره نام ناهان

هانه دانم

پر زمات ِ سال مئن

گوفتیمی:

جو جو

جی جی

چو چو

برگردان:

بچه گی

----

جو جو

جی جی

چو چو

نمی دانم چه می توان  این دو قله  را نامید

همین  را می دانم

که سال های دور می گفتیم:

جو جو

جی جی

چو چو

 

بابا خان تیرکمان

ا َ شعرانا

پنجاه پنجاه

بازار مجه فادی

ایتا تورشه کونوس­ هم

تره فانده

هنه واسی یه کی

دو کیسه اشرفی

ا َ دیله پُر غورصه ­یه فادی

ایتا "بشرا" کوجی شعر مره هم

                                               طاق نزنه!

85-2-13

برگردان:

رنگین کمان

------

این شعرها را

پنجا تا  پنجاه تا  هم که بدهی به بازارگرد

بک ازگیل ترش هم به ات نمی دهد

هم از این روست که

دو کیسه اشرفی

اگر به این دل پر از غصه بدهی

آن را با یک شعر کوتاه بشرا* عوض نمی کند

*محمد بشرا،  شاعر و مردم شناس گیلان پژوه


نیفرین

د دس فارس نیه

تی دونه لیموآن

وا بپوخه ئو لیمو داره جور


برگردان:

نفرین

 دیگر در دسترس نیست

 دو لیمویت

الهی بپوسد همان  بالای درخت لیمو