روستای کچا سراوان رشت-بهار ۱۳۹۰ عکس از هومن فاخته

دونده ی از خود

برای از تو نوشتن

موجاموج می خوانم

دریایی از ساحلت

که سایه سان ِاز تو گفتن می شود

 

ای که با خواب های َم بیدار می شوی

کراناکران ِ این قصیده ی مدهوش

هوشاهوش ِ هیچ سویی نه می نشانی ام

نَه بودی گوارای َم

که این آب

مگر از سَر ِ سِر

اَلَک شود

با چل تاس ِ آرزویی

که از هفت آسمان این دریا

فالی نَه می ربایی

 

بی بی خاتون قصه ها م می شد

امیرارسلان غصه ها م

من دم بال آن افسانه ام

که نه دارد

غالب ِ هیچ مغلوبی:

رستمی

سهرابی

سیاووشی

آتشی

و آسماناآسمان هیچ ستاره ای که نَه می سوید

حتی برای دِلَک _کم َکی _بی شیله پیله ی شاعری

که از فراموشی ِ زمانه

دونده ی از خود نام آوری شده ست

علی رضا پنجه ای 2 تیر 1390 حورشیدی