پاسخ گذرا به یک پرسش

می‌تونی توی یک خط شعر دیداری شنیداری رو برای من معرفی کنی؟

هر آن‌ متن شعری را که برای اظهار وجود معطوف به وجه دیداری شود شعر دیداری نامند. حتا بیت حافظ: چشمم از آينه داران خط و خالش گشت لبم از بوسه ربايان بر و دوشش باد چرا که با چشمم مصراع اول دیدار را با دریچه گشودن به تو هدیه می‌کند تا در مصراع دوم مدام لبت باز و بسته شود و شکل کامیابی و بوسیدن گیرد. یا پلورالیسم و چند صدایی در فرم شعر مربع یا وسط‌چین یا چرخانه‌چرخ که پیشنهادی من بوده.. یا وجه دیداری در اثر اخیر #مستند_شعر (چامه_نما) من که پرنده‌فروشی را نشان می.دهد یا آرایه‌های شکلی در شعرتوگراف‌ها مثلن مظاهر التذاذ مانند تضاد یا مراعات نظیرها، جناس ، ایهام و .... در شکل‌های آمده به‌جانشینی سنت صنایع شعری هم‌چون: مراعات نظیر که معطوف به کلمه و شنیدار است. شعری که برای چالش و دریافت چیستی‌اش به وجوه دیداری نیازمند باشد. وجه دیداری، در واقع پررنگی مرز شعری‌ست که اساسش بیش‌تر بر شنود و گوشیدن است مانند غزل ، مثنوی ، قطعه ، دوبیتی، رباعی و ترانه‌ که بر اساس سنت شعرهای ما وجه بیانگری دارند. صنعت و آرایه‌ی توشیح و عکس اما در شعر قدمایی وجه دیداری دارند. شعر شنیداری نیاز مبرم به دیدار متن ندارد و آرایه‌هایش توسط گوش قابلیت احراز دارد.

دهم تیر۱۴۰۰

#علی‌_رضا_پنجه_ای