jeywxkd96eayfinse3.jpgنامه ی سرگشاده ی یک شاعر و روزنامه نگار به رییس جمهوری:
مردم خط دیگر این واقعیت تلخ اند!ما نیز مردمی هستیم

آقای رییس جمهوری!
با درود و خسته نباشید،چون خودتان خواسته اید که با صدای بلند نقد کنیم از خود شما می آغازم:

از سال 1360 دور سیاست را  قلم کشیدم. اما در کار شعر و روزنامه نویسی همیشه با رعایت چهارچوب ها سعی کردم روزنامه نگاری واقع گرا، وطن پرست و جو نزده و رعایت کننده ی حقوق مردم با رعایت قانون موجود و جریان ساز باقی بمانم.  یک فیلسوف آلمانی گفته است: یک لیدر خوب آن کسی نیست که اشتباه نکند، بل که یک لیدر خوب آن کسی ست که پیش از آن که اشتباهش فاجعه بیافریند جلوی آن را بگیرد.

آقای رییس جمهوری! باور کنید صف کشیدن  در زمانه ی اقتصاد آزاد  در شرایطی که ما با بحران مواجه نشده ایم یعنی ما نه در زمان 8 سال دفاع از کیان  این کهن  بوم  و بر به سر می بریم ، نه قحطی و سیل زده شده ایم،و نه گرسنه ی گرسنه از تحریم های ابر قدرت ها  ... هر چند به واسطه ی اتخاذ برخی از اولویت های سیاسی با محدودیت مبادلات آزاد اقتصادی به سر می بریم  و مبتلا به آن در زمینه هایی با مشکلات جدی مواجه ایم، اما با معیارهای  وضعیت" بحران"که  وصف شده مواجه نیستیم؛ هم از این روست که گمان می برم به نوعی   در این طرح آبرو ستیز از دولت تدبیر و امید یا  پیشنهاد دهندگان خدای ناکرده از خرید اجناس سودایی به جز رساندن مایحتاج  به نیازمندان داشته اند  که چون نیت پاک نبوده  و سودا ناسالم بنابراین چنین آبرو از دولت شما برده یا تلاش شده که جناح مقابل  در  بحث  اختصاص یارانه ، علمی تر از دولت مدعی شما به سازو کارهای دانشی مردانش نشان داده شود!  رییس جمهور پیشین اگر هزاران اما و اگر از کارنامه ی خود بر  جا گذاشته ، حدقل هر چه گفته کرده چه غلط و چه درست. تورم  و ایجاد بازار مکاره از بزرگ ترین امتیارات منفی دولت گذشته محسوب می شود  که  به سیاست کلان ما در مبحث هسته ای مربوط می شد و البته شما آمده اید تا با حفظ همان راهبرد با ادبیات تلطیف شده سخن بگویید،بی آن که مدافع دولت پیشین باشم که از سال 60 در خط خودم بودم ولاغیر...   اما  برای نمونه همین پرداخت یارانه جرات می خواست که رییس جمهوری پیشین چنین نمود،و اگر چه یارانه ی پرداختی تاوان ما به ازای خسران بی تدبیری سیاست مردان دولت پیشین را نمی کرد و خسران میلیون و تاوان هزار بود لیکن  آیا شما می دانید که مردم با امانت گذاشتن  همین کارت بانک یارانه شان نزد کسبه برای خانه شان لوازم قسطی می خرند و کسبه تا پایان قسط با  زدن رمز هر ماه طلب خود را وصول می کنند؟ یعنی کارت بانک یارانه  به ابتکار مردم بدل به  یک سند معتبر برای  مراودات اقتصادی روزانه   شده است، من نمی دانم چه کس یا کسانی با چه مقاصدی به شما پیشنهاد ارایه سبد کالا کردند؟ خب اگر قصد رسیدگی به امور فقراست شما از طریق کمیته امداد و بهزیستی و. "ان جی او "های  خیریه  می توانستید به صورت سنتی و علی گونه به مددشان بپردازید، - کما این که علی  هم اگر بود اکنون از طریق مراسلات روز  به فقرا مدد می رساند و لازم نبود در گرمای آن اقلیم شبانه تا   سحر  چنان خود را بپوشاند که شناسایی نشود،-  اما اگر منظورتان قشر آسیب پذیر است بدانید پایین ِ درآمدِ  2 میلیون تومان ماهانه در ایران آسیب پذیرند. پس نگویید  به درآمد کمتر از 500 هزار تومان ماهانه  سبد  کالا تعلق می گیرد. اگر بپذیریم مجریان این طرح مقصد سودای ناسالم نداشته اند که همیشه نزد قانون اصل بر برائت است ،  شما  می توانستید نه به عنوان وکیل و وصی مردم بل که رییس جمهوری دستور بدهید  در هیات یارانه ی  عید انقلاب و مخارج عید ملی معادل مبالغ  در نظر گرفته شده  را به حسابشان  واریز کنند.پس تا دیر نشده دستور بفرمایید کالاها را به تعاونی ها بفروشند و با جبران مافات از مردم عذر بخواهید. عذر خواهی شما در گزارش 70 روزه به مردم با تداوم کار غلط  دولت پذیرفتنی نیست، شما دارید از چه عذر می خواهید از کار اشتباه  دولت؟  که دارند ادامه اش می دهند؟ رسم است عذر خواهی پس از  اصلاح  ،عملی   شود و لابد از سوی مردم پذیرفته.
آقای رییس جمهور! عوام فریبی  و پوپولیسم ، دولت  ِ چپ و راست نمی شناسد ،مردم خط دیگر این واقعیت تلخ اند! ما نیز مردمی هستیم.
علی رضا پنجه ای
21 بهمن 1392خورشیدیAR_PANJEEI@YAHOO.COM