رشت کرونا نود و هشت/ و یک گویه‌ی فلسفی پیرامون کرونا /علی‌رضا پنجه‌ای
رشت کرونا نود و هشت
#علی_رضا_پنجه_ای
کجای شبانه‌هات چنین خلوت
_مگر که در خواب_
باران‌هات لذت بی‌چتر
بی‌کلاه...!
کجای از تو مرا کشت
رَشارَش ای همه وارَش!
نه‌می‌رَسم به بهارانی که در تو؟...
بگو!
از بنفشه بگو!
سرفه‌اش حالش؟
همیشه‌بهار
که قهرِ باغچه کرد
آیا رَسید
به آب‌های بهشت آن‌سو؟
باز‌بارانت چه؟
شد آن‌قدر که ببارد رَشارَش
که چُشم‌هامان نه‌آوَرَد طاقت؟
این شهر
نشد
همان شهر مردگان آیا
که سویی
نه‌می‌دَمد هیچ
از کورسویی‌ش؟
بر اسب باورش
نشسته سردار
بی‌شور بی‌تاخت
چشم‌هاش
دل‌خسته
سپاه کلمات
بی‌روح
خشک
که شاخه به شاخه
با سرفه‌ها و
پی‌آپی تب‌ِ بالاش؟
رد شده
از دیوارِ چین انگار!
می‌بیند
درختادرخت
تناور
می‌افتند
رجارج
به‌خاک!
گویی که
هر نفس نفس!
افتاده به‌تک! درفک!
ریه‌هاش
که
غرقه‌ات می‌کند لباریز
به سیلاب
در تُندآب
سپیدرود
رود رودارود
بی‌خاطره
از آهنگی که نیست
دست تا برشانه بگویدت:
《با تمرینات فشرده‌تر
نگران نباش
می‌شوی به‌تر روزاروز پسر》
شهر شهرِ گیلکانه‌‌‌لبخند
قصه‌ها روایت‌ها
شهر شهرِ فرنگی
هفتاد و دو رنگی
چرخ و فلک‌ها دوره گرد
هی... بگرد گِردِ گِرداگَرد
آسیاب بچرخ
می‌چرخم
تندتر بچرخ می‌چرخم
راه و بی‌راه
سبزه‌میدان صفحه‌‌ی شطرنج
خالیِ مهره‌ها
بی پیاده اسب و فیل
رخارخِ شاه
سیمانیِ میزها
خالیِ دمینوها
بی‌کاره‌ها بازنشسته‌ها
زولبیاییِ کوچه‌ها
آشتی‌کنان
تکیه‌ی مستوفی
خالیِ سایه
آوازی بی‌نقاب
شسته سر و روش
با الکلِ درصد بالا
:《تو ای پری کجایی
که رخ نه‌می‌نمایی》
پیاده‌روها
چرخ‌های کبابی
سلانه
خلوتِ شهر
رو سوی خانه
گربه‌ها بی‌پناه
بی سهم ِ دست‌و دل‌بازیِ _ مشتری‌ها
تازه‌آباد شهردیرینه خاموشان
دولت‌آباد شهر تازه خاموشان
مردگان
بی‌غسل
بی‌کفن
بی‌تشییع
کجای روزگار عهدی چنین
با تو ما را...؟
از این همه عشق
پس سهم ما...؟
بازارِ مکاره؟
نقش نقاب‌ها؟
ماسک‌ها؟_
بس که رو کم آورده
رو کند
رو به‌رویِ دیگر ِ ما؟
بچه‌های شهر
چالش لبخند
راه به‌راه
سرِ چارراه تو اینستا
پرچم ِ هشتگ بالا
یعنی که ماها
پیروز
بر هر چه هیولا...
کرونا!
نه لبخندی
حتا اگر که از ته دل
ورایِ قعر چاه
این‌روزها
خوداخود
با خود:
تمامِ تمام
طلب داریم
یک سال شادی
از تو ای خدا!
۱۳ اسپند ۹۸
گفتنی‌های نگفتنی:
۱_بنفشه و همیشه‌بهار نیز نام گل‌ها
۲_یادایادِ احمد آهنگی مربی پیشین باشگاه سپیدرود که ریه‌هایش توان رویایی نداشت.
۳_تازه‌آباد و دولت‌آباد گورستان دیرین و جدید رشت
۴_آشتی‌کنان، تکیه‌ی مستوفی و سبزه‌میدان محله‌های پیرامونی خانه‌ی مادری هوشنگ ابتهاج و گلچین گیلانی
صدای شاعر را در تلگرام بشنوید:
https://t.me/Alirezapanjeei/3396
■□■
گویه:
کرونا فیلسوف ِ کلانی‌ست که کلان‌باورها را هدف‌گذاری و به‌چالش گرفته‌است. دگمه‌های دگماتیسم را آهسته آهسته باز کرده تا عریانی‌اش را بنمایاند. هم‌چون خدایی‌ست مقتدر و یگانه که آمده خدایان باور ما را به‌سخره گیرد. کرونا قابلیت آن دارد که پدیده‌های هستی‌شناسانه و جامعه‌شناسی را به پیش و پسا خود تقسیم کند. او فیلسوفی یکه و بسیط‌المنظر است. فیلسوفی انقلابی!
۱۲ اسپند۹۸
#علی_رضا_پنجه_ای
پایگاه رسمی ادبی، رسانه ای و هنری