پایگاه رسمی علی‌رضا پنجه‌یی

کتاب، ثروت امن
گویه:یک کتاب شعر از زیست پر هزینه‌ی شاعر آغاز می‌شود، او بیش از هر کارمند و کارگری با هر تپش قلبش و تمام وقت سرباز ادبیات است، شاعر از کنار هیچ نوشته و منظری سطحی نمی‌گذرد به چیستی و چرایی آن نظر دارد، گاه حتا در خواب نخستین کلمات شعر بر زبانش جاری می‌شود، درست است از خواب شیرین‌تر نداریم اما نزد شاعران این باور 《دیگر》 است و از شعر شیرین‌تر نداریم، اولویت او سلامتی‌آش حتا نیست ، بل‌که شعر است، او داوطلب مرارت و رنج است ،بیمار که می‌شود می‌پندارد  شاید حکمتی  در این بیماری هست، شاید روزگار خواسته من درد این جماعت را با تن و جانم لمس کنم  تا زبان‌ دردشان باشم.
وقتی کتابی چاپ می‌کند یعنی از چند قلویی که در جنین دارد یکی را متولد کرده و  احساس سرخوشی دارد و در فکر قل‌های دیگری‌ست که آبستن است، ۲: بنابراین وقتی کتابی از او چاپ می‌شود انتظار حمایت دارد، سربازان بی ادعای ادبیات را دریابید. حال ادبیات اصلن خوب نیست، ادبیات که راکد بماند فرهنگ و اقتصاد و اخلاق جامعه رو به سقوط می‌رود، خرید و هدیه‌ی کتاب در بازدیدها و جشن‌ها و چشم‌روشنی‌ها هدیه‌ی چشمه‌ای‌ست که طلا و جواهر از آن می‌تراود. کتاب‌خانه‌های خانه‌های ما نیاز به مخفی شدن در گاو صندوق ندارند، زمانی ناگزیر به فروش چند دیوان از اشعار قدما شدم قیمت بیست ریالی‌شان را پنج‌هزار تومان فروختم، خب کم از سود سکه نداشت برایم، آن‌ها آسوده و بی هراس از دست سارقان اموال  در گوشه‌ی کتاب‌خانه  ما را نگاه می‌کنند. اگر با چشم دل ببینیم کلمه‌هاشان در فضای خانه  در حرکت‌اند ، و دارند به ما و اعضای خانواده هنر زندگی یاد می‌دهند.
۹ امرداد ۱۴۰۱
علی‌رضاپنجه‌ای

کتاب، ثروت امن یک کتاب شعر از زیست پر هزینه‌ی شاعر آغاز می‌شود، او بیش از هر کارمند و کارگری با هر تپش قلبش و تمام وقت سرباز ادبیات است، شاعر از کنار هیچ نوشته و منظری سطحی نمی‌گذرد به چیستی و چرایی آن نظر دارد، گاه حتا در خواب نخستین کلمات شعر بر زبانش جاری می‌شود، درست است از خواب شیرین‌تر نداریم اما نزد شاعران این باور 《دیگر》 است و از شعر شیرین‌تر نداریم، اولویت او سلامتی‌آش حتا نیست ، بل‌که شعر است، او داوطلب مرارت و رنج است ،بیمار که می‌شود می‌پندارد شاید حکمتی در این بیماری هست، شاید روزگار خواسته من درد این جماعت را با تن و جانم لمس کنم تا زبان‌ دردشان باشم. وقتی کتابی چاپ می‌کند یعنی از چند قلویی که در جنین دارد یکی را متولد کرده و احساس سرخوشی دارد و در فکر قل‌های دیگری‌ست که آبستن است، ۲: بنابراین وقتی کتابی از او چاپ می‌شود انتظار حمایت دارد، سربازان بی ادعای ادبیات را دریابید. حال ادبیات اصلن خوب نیست، ادبیات که راکد بماند فرهنگ و اقتصاد و اخلاق جامعه رو به سقوط می‌رود، خرید و هدیه‌ی کتاب در بازدیدها و جشن‌ها و چشم‌روشنی‌ها هدیه‌ی چشمه‌ای‌ست که طلا و جواهر از آن می‌تراود. کتاب‌خانه‌های خانه‌های ما نیاز به مخفی شدن در گاو صندوق ندارند، زمانی ناگزیر به فروش چند دیوان از اشعار قدما شدم قیمت بیست ریالی‌شان را پنج‌هزار تومان فروختم، خب کم از سود سکه نداشت برایم، آن‌ها آسوده و بی هراس از دست سارقان اموال در گوشه‌ی کتاب‌خانه ما را نگاه می‌کنند. اگر با چشم دل ببینیم کلمه‌هاشان در فضای خانه در حرکت‌اند ، و دارند به ما و اعضای خانواده هنر زندگی یاد می‌دهند. ۹ امرداد ۱۴۰۱ علی‌رضاپنجه‌ای

#علی‌_رضا_پنجه‌_ای
لوح

دست دلم کوتاه نبود
وگرنه می‌شد چاره‌ای ساخت برای این‌همه آه
که تسکینی بگیرد هول و ولا
با هق هقی از اعماق دل
یا نمی‌دانم دست به کاری زدن که پایان غصه‌های قصه سرانجامی خوش گیرد
آه چه‌بگویم چه می‌شود گفت
در نمایشگاه یکی خواست بر لوح سازمان کتاب‌خانه‌های عمومی کشور یادگارنامه‌ای بنویسم
لابد از این‌همه آه
که خروار خروار
نشسته
بر  سینه‌‌‌ی قفس
نوشتم:
کتاب را از ما نگیرید

۲۶ آبان ۱۳۹۷ خورشیدی

www.panjeei.ir
#شعر #ایران #رشت #گیلان #شمال
#poetry #Rasht #first_love
#story #poet #literature #quote #relationshi #puotes #lovequotes #promise #story #love #life #love
#poems #iran #afganistan #tajikistan #worldpoems #gilan #rasht
@Alirezapanjeei

:علیرضا پنجه‌ای در گفت‌گو با ایلنا مطرح کرد

ایرانی‌ها به اتاق پذیرایی خود می‌بالند نه کتابخانه‌شان

پنجه‌ای می‌گوید: ای کاش بیاموزیم اگر می‌خواهیم پز بدهیم، دیگران را به کتابخانه‌مان دعوت کنیم نه به اتاق پذیرایی. بیاییم بجای فخر فروختن با قالی و پرده، با کتاب‌هایمان خودنمایی کنیم.

علیرضا پنجه‌ای (شاعر، روزنامه نگار و منتقد ادبی) در گفتگو با خبرنگار ایلنا؛ با اشاره به اینکه شبکه‌های مجازی و به‌طور کلی اینترنت، باعث کنار رفتن نشریات شده است؛ گفت: وقتی که کامپیو‌تر وارد ایران شد، من خود و خانواده‌ام را موظف کردم نحوه‌ی کار با آن را فراگیریم و همیشه در مصاحبه‌ها، به ضرورتِ کامپیو‌تر و اینترنت اشاره کرده‌ام. وجود گوشی‌های هوشمند و اینکه اینترنت در هر ساعتی در اختیار شماست؛ باعث شده فروش نشریات بسیار کم شود.

در فرهنگ اینترنت، رفرنس وجود ندارد

او ادامه داد: در دههٔ شصت و هفتاد نشریه‌ای که ما منتشر می‌کردیم دوازده‌هزار نسخه تیراژ داشت. اما این روز‌ها وضعیت نشریات بسیار بد شده است. تیراژ پایینی از روزنامه‌ها به یکی از پرخواننده‌ترین استان‌های ایران یعنی گیلان، با جمعیتی بالغ بر سه میلیون نفر، در تعدادِ بسیار پایین می‌رسند. مثلاً روزنامه‌ی آرمان هشتصد نسخه، روزنامه‌ی اعتماد پانصد نسخه، روزنامه‌ی آفتاب یزد هفتصد نسخه و... به همین ترتیب تعداد روزنامه‌هایی که به شهرستان‌ها می‌رسد، بسیار پایین است که‌‌ همان تعداد هم با سی تا هفتاد درصد برگشتی مواجه است.

این روزنامه‌نگار با اشاره به اینکه آماری که به مردم داده می‌شود به هیچ عنوان قابل اعتماد نیست، بیان کرد: متأسفانه برخی سایت‌های اینترنتی و کانال‌ها و شبکه‌های مجازی، برای اینکه تبلیغات خود را بیشتر در معرض دید قرار دهند، از بزرگان ما جملاتی می‌آورند که کذب محض است. این وضعیت به شدت بحرانی است و همه‌ی ما باید مراقب باشیم و مسئولان اطلاع‌رسانی درست کنند. در این میان شایعه‌های عجیب ساخته می‌شود و دروغ‌هایی را به اهل قلم نسبت می‌دهند. بخشی از این‌ها، تکنیک‌های زرد ژورنالیستی است. در فرهنگ گوگل و شبکه‌های اجتماعی، رفرنس جایگاهی ندارد و همین باعث می‌شود کپی کردن به یک امر طبیعی بدل شود. البته باید حضور آدم‌های حرفه‌ای در این کانال‌ها بیشتر شود و مرتب اطلاع‌رسانی کنند.

پنجه‌ای افزود: مشکلی که وجود شبکه‌های اجتماعی برای ما به همراه داشته است، غلط‌نویسیِ املای فارسی است. ما همیشه بر درست‌نویسی زبان فارسی تأکید داشتیم که متأسفانه این روز‌ها به آن بی‌توجهی می‌شود.

ادبیات ما درحال پوست انداختن است

این شاعر با بیان اینکه در حوزه‌ی شعر، جریان ساده‌نویسی مطرح شده، اظهار داشت: البته این جریان بد نیست و ذائقه‌هایی را در شعر معاصر ما تربیت می‌کند مثلا برای شعر مدرن، پست مدرن و آوانگارد. اما در شبکه‌هایی مانند فیسبوک می‌بینیم دلنوشته‌هایشان را به عنوان شعر منتشر می‌کنند. متأسفانه ناشران ما هم به این مسئله توجه نمی‌کنند که از مشاوران خوبی برای انتخاب کتاب‌ها استفاده کنند. ناشران ما برای مشاوره به سراغ جوانان نه چندان باتجربه‌ای می‌روند و طبیعی است که چنین جوانی خط دیگری را دنبال می‌کند. کسانی مثل کاظم اشکوری، علی باباچاهی، عنایت سمیعی و... هرگز معامله نمی‌کنند.

وی با ابراز امیدواری در این باره که مردم باز هم به سمت کتاب بازمی‌گردند، گفت: مردم به زودی از گوشی‌های هوشمند و سرگرم شدن در شبکه‌های اجتماعی خسته می‌شوند و به کتاب بازمی‌گردند. آن‌ها برای این کار به یک نوستالژی نیاز دارند. تنها باید اجازه‌ی آن نوستالژی را به مردم بدهیم. کسی نمی‌تواند در یکی از این کانال‌های تلگرامی به دنبال خواندن کتاب فنون بلاغت و صناعات ادبی باشد! این فرهنگ را باید در جامعه جا بیندازیم. یک زمانی سینما هم در رکود بود اما امروز اینگونه نیست. ادبیات ما فعلا در حال پوست انداختن است. جهان رایانه زندگی آدم را در یک تراشه خلاصه کرده است. تمام خاطرات خانوادگی‌ات را، کتاب‌هایت را و تمام آثارت را می‌توانی در یک تراشه با خودت حمل کنی. جهان روز به روز پهناور می‌شود و این پهناوری، نیازمند شناخت است.

صداوسیما، مردم را در سطح نگه می‌دارد

پنجه‌ای در اشاره به رویکرد صداوسیما بیان کرد: صداوسیما برای مقابله با ماهواره، استندآپ کمدی را راه انداخته که اکثراً بی‌مزه است. تلاششان بر این است که مردم را در سطح نگه دارند. در حوزه‌ی شعر هم اینچنین است. شعر، مادر هنرهای ایران است. اگر یک ایرانی بخواهد خود را برای کسی معرفی کند باید ابیاتی از شعر کهن و سطرهایی از شعر نو را برای او بخواند.

وی در پایان سخنان خود با اشاره به اهمیت مطالعه و  کم‌توجهی به این مهم در جامعه‌ی امروز ایران گفت: کاش بیاموزیم که اگر می‌خواهیم پز بدهیم، دیگران را به کتابخانه‌مان دعوت کنیم نه به اتاق پذیرایی. بیاییم بجای فخرفروختن با قالی و پرده، با کتاب‌هایمان خودنمایی کنیم. خانه‌‌ی بی‌کتاب، خانه‌ای تاریک است. ما در جامعه‌مان نیازمند نگاه‌های حرفه‌ای و کار‌شناسانه هستیم

علیرضا پنجه ای

.

منبع  http://www.ilna.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%87%D9%86%D8%B1-6/362223-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%D8%AA%D8%A7%D9%82-%D9%BE%D8%B0%DB%8C%D8%B1%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D9%85%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%AF-%D9%86%D9%87-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%B4%D8%A7%D9%86